Kızılay Belgeleri Işığında Kıbrıs Barış Harekatı 1974

1967’den bu yana Yunanistan’ı yöneten askeri cunta yönetiminin Kıbrıs adasını Yunanlaştırmak ve bir Yunan adası haline getirmek amacıyla EOKA’nın en eli kanlı elemanlarından Nikos Sampson’u görevlendirmesi ve dönemin Kıbrıs Cumhuriyet Cumhurbaşkanı Makarios’a karşı 15 Temmuz 1974 tarihinde bir darbe girişiminde bulunması Kıbrıs adasını bir kere daha kan gölüne çevirir. Makarios yanlılarıyla Yunanistan’ın desteklediği güçler arasında başlayan kanlı çatışmaların Türklere de sıçraması ve adada nispeten var olan huzurun bozulmasıyla Kıbrıslı Türklerin bir kere daha can derdine düşme tehlikesiyle karşılaşması üzerine Türkiye de Kıbrıs Cumhuriyeti’nin temelini oluşturan Londra ve Zürih Antlaşması yanında kurucu antlaşmaların kendisine verdiği garantörlük haklarını kullanır ve İngiltere’yle Yunanistan’ın duruma müdahil olarak akan kanın durdurulmasını talep eder. Her iki devletin oyalama stratejisi gütmesinin ve müzakerelerde bir sonuca varılamamasının ardından başlayan 20 Temmuz 1974 Kıbrıs Barış Harekâtı adada bugünkü sınırları tespit eder. Tıpkı 1963-1974 döneminde olduğu üzere bu sıkıntılı ve acı günlerde de adaya ve Kıbrıs Türklerine ilk yardım elini uzatan yine Kızılay olur. Sağlık ekipleri yanında her türlü gıda yardımı, sağlık malzemesi, çadır ve battaniye gibi temel ihtiyaç malzemeleri derhal adaya sevk edilmeye başlanır. Kızılay’ın insani yardım faaliyetlerinden istifade edenler ise sadece Kıbrıslı Türkler değildir ve başta Rumlar olmak üzere adada ihtiyaç sahibi herkes bu insani faaliyetten istifade eder. Kızılay böylece ırk ayrımı gözetmeksizin yaralıları, hastaları, muhtaçları, evsiz barksız kalmış insanları şefkatle sarar, kucaklar ve sahip çıkar. Bu insani yardım faaliyetleri savaşın ardından özellikle esir mübadelesi, kayıplar sorunu ve karşılıklı olarak kuzeyden güneye, güneyden kuzeye göç hareketlerinin olduğu süreçte de aynı şekilde devam eder.